Vrij gemaakt - Blij gemaakt

Christus heeft ons bevrijd opdat wij in vrijheid zouden leven; houd dus stand en laat u niet opnieuw een slavenjuk opleggen. -- Galaten 5:1 (Nieuwe Bijbelvertaling)

Wanneer dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult gij werkelijk vrij zijn. Joh. 8:36

De strik brak los en wij zijn vrij gemaakt. Wanneer brak die strik? Welke strik?

Toen we een keus maakten om ons te onderwerpen aan God en Hem Heer van ons leven te laten zijn. Toen we met ons hart geloofden en met de mond beleden dat Jezus Heer is, de Zoon van de levende God en dat buiten Hem geen redding is.

Dat veranderde alles in mijn leven, maar het heeft nogal een tijd geduurd voordat ik dat wist en bemerkte en voordat ik die plaats kon innemen. Op het moment dat ik belijdenis van mijn geloof aflegde, was dat een oprechte keus voor God. Eigenlijk was die keus er al toen ik vijf jaar was en de juf op de kleuterschool vroeg: "Wie wil er een schaapje van de Goede Herder zijn?" Dat is één van de weinige herinneringen die ik heb aan mijn kleuterschooltijd. Het was toen we een vlechtwerkje mochten maken om de plaat van Jezus-met-de-kindertjes.

Ik heb pas de laatste tien jaar van mijn leven meer en meer die vrijheid leren kennen en ervaren. Dat ging niet vanzelf. Er waren wat leugens in mijn denken die me verhinderden de waarheid te geloven. Er waren wat gebondenheden die me tegenhielden. Er waren wat zonden die eerste beleden moesten worden. Er waren wat wonden die nog verzorging en heling nodig hadden. En ik kon nog tot een dieper niveau van overgave komen, het loslaten van mijn eigen controle. Bovendien ben ik door een proces van bevrijdingspastoraat gegaan, wat geen overbodige luxe was. Had ik dan demonen in me? Niet dat ik weet of gemerkt heb, maar er was wel terrein in mijn leven waar ik niet vrij was. In elk geval heb ik heel duidelijk gemerkt dat trots en twijfel werden opgeruimd. Ook merkte ik de dag na mijn bevrijdingsgebed-sessie dat er een stuk genezing in mijn onderrug was gekomen. Heel opmerkelijk, want daar was niet speciaal voor gebeden.

Vind ik dus dat iedereen bevrijding nodig heeft? Dat mag iedereen zelf met God bespreken. Maar als je wet, diep van binnen, dat je niet écht vrij gemaakt bent, dan mag je aan God vragen welke weg je daarin kunt gaan.

Want.. we zijn nu eenmaal wel geboren met een stuk erfzonde, maar dat is niet onze roeping en bestemming.

We zijn geroepen om vrij te zijn. We zijn ontvangen en geboren om vrij te zijn. We mogen ontvangen om vrij te zijn.

Dat ik ben vrij gemaakt, dat heeft mij blij gemaakt! Die vrijheid gun ik iedereen van harte!