top of page

Hoe verhoudt zich dat tot elkaar, de boodschap of openbaring van het Vaderhart van God en de kerken?

Wringt dat niet?

Persoonlijk geloof ik in Gods Universele Gemeente, boven alles. Vanuit zijn perspectief zijn zijn kinderen één - in Hem. Broers en zussen, die straks in zijn aanwezigheid, aan één Avondmaalstafel mogen genieten van het goede wat Hij geeft.

Ook geloof ik dat het goed is dat er kerkelijke denominaties zijn, en dat iedere tak vanuit zijn eigen overtuigingen het goede zoekt voor Gods Koninkrijk. Ik ben blij om steeds meer en meer te ontdekken dat heel veel christenen het met elkaar eens zijn over de essentials, de wezenlijke basis van het geloof. Dat is de binnenste cirkel, die voor mij bestaat uit het geloof in een drieënige God, Schepper van hemel en aarde, die de wereld zo lief had dat Hij zijn Zoon heeft gegeven, opdat ieder die in Hem gelooft eeuwig met Hem mag leven.

Ik geloof dat elke denominatie een deel van de waarheid bevat en tegelijkertijd niet volmaakt is. Pas als we samen één zijn, zoals onze Vader dat van ons vraagt, één in liefde en waarheid, en niet alleen in theorie, maar ook in de praktijk van het leven, dan kunnen we zeggen: Wij zijn KERK zoals Vader God het bedoeld heeft.

Als ik lees in de Bijbel, in Johannes 13 - 17 wat Jezus daar vertelt over liefde, dan word ik aan de ene kant verdrietig, dat het nog zo weinig zichtbaar is in de wereld, aan de andere kant weet ik dat er hoop is. God zelf geeft immers liefde en wij mogen zijn lichtdragers en liefde-brengers zijn in deze wereld, binnen en buiten kerken.

Juist door de openbaring die God zelf ons meer en meer gegeven heeft, ben ik gaan beseffen dat mijn beeld van Hem niet klopte. Ik was bang voor God. Bang voor straf en bang voor oordeel. In de eerste plaats dacht ik, kijkt Hij naar wat ik niet goed (genoeg) doe en waar ik buiten de lijntjes gelopen heb. Of tekort geschoten ben. Dat was een hele strijd, want ik was erg goed geworden in het mensen naar de zin maken en proberen het lieve brave meisje te zijn.

Maar steeds weer moest ik erkennen dat ik gefaald had. Dat was behoorlijk ontmoedigend en het maakte dat ik liever een beetje bij God uit de buurt bleef.

Ik verwachtte dat, áls Hij iets tegen me zou zeggen, wat ik me niet voor kon stellen, dat het een preek zou zijn over mijn zonden.

Ik had geleerd over genade, maar had weinig genade ervaren. En dus ook weinig genade gegeven.

Inmiddels weet ik beter. Als ik honderd mensen in mijn omgeving vraag: 'Wat is het, wat God tegen jou persoonlijk gezegd heeft, de afgelopen weken?', dan weet ik nu al wat de lijn is van de antwoorden die gegeven worden: liefde, acceptatie, bevestiging, bemoediging.

Hoe gaaf is dat!

Toch zou het me niet moeten verbazen, want als ik kijk in de Bijbel hoe Jezus omgaat met zondaars, dan stemt dat overeen met deze ervaring.

Kijk naar het verhaal van Zacheüs de Tollenaar in Lukas 19.

Jezus ziet Zacheüs, verstopt in de boom, en Hij spreekt hem aan.

Wat zou jij denken, als je Zacheüs was, op dat moment?

Jezus begint helemaal niet met een opgeheven vingertje. Hij vraagt: "Mag ik bij je komen eten?"

En dan, in de aanwezigheid van Jezus, beseft Zacheüs zelf: "IK heb gezondigd! Ik erken mijn fouten en ik ga het goed maken. Ik ga het zelfs ruimschoots vergoeden!"

Dát is de beweging die ik zie gebeuren, bij mensen die geraakt worden door de liefde van God!

En Jezus is gekomen om de Vader te openbaren. Als je Hem kent, ken je de Vader. Dus ook Vader God zal niet beginnen met je foutenlijstje - als je tenminste wedergeboren bent. Want dan zijn je fouten en tekortkomingen aan het kruis genageld en weggedaan. In de diepste zee gegooid en er wordt niks meer opgehengeld. Geen oude koeien uit de sloot!

Ik heb hier jaren mee geworsteld. Ik leerde vroeger vooral dat ik moest bidden om vergeving. Het belijden kreeg minder aandacht, maar dat heeft God in de loop van de jaren zelf wel duidelijk gemaakt.
Als wij onze zonden belijden is God getrouw en vergeeft!
Dat is GENADE!

Maar vervolgens dacht ik: "Ja, en dan komt straks de dag van oordeel en dan gaan de boeken open en dan kan ik nog eens opnieuw rekenschap afleggen van al mijn zonden... zucht!"

Nee, dat geloof ik niet meer.
Ik ben tot levend geloof gekomen, ik heb me overgegeven aan God en nu ziet Hij mij niet meer als een ellendige zondaar. Nu ben ik rechtvaardig voor God, dankzij Christus!

En omdat Hij niet alleen voor mijn zonden aan het kruis is gegaan, maar ook voor mijn wonden, mag ik ook bij Hem komen voor innerlijke en zelfs fysieke genezing.!

Kijk maar in Psalm 103.

Zo heeft God de laatste 20 jaar al heel wat in mijn leven hersteld, waardoor ik merk dat er geestelijke groei is ontstaan. Nee, niet dat ik een beter mens ben, maar mijn oude ikje sterft meer en meer en Christus in mij wordt groter. Ik ben er nog niet, maar ik mag weten dat ik aan Gods hand op de goede weg wandel.

In Vaderharttermen gesproken: Ik wist dat ik mocht leven als een kind van God, maar nu kan ik meer ook die positie innemen. Ik hoef bij het kruis me niet meer om te draaien en de oude jas weer aan te trekken. Ik heb die oude jas uitgetrokken en me laten bekleden met de nieuwe jas van Jezus. Dat maakt dat ik de poort door mag. Jezus is de weg... de weg naar het hart van de Vader!

Ik ben geen slaaf meer van angst. Ik heb niet meer het hart van een wees, al merk ik af en toe nog van die trekjes op.. Maar ik weet en weet en weet: 
Ik ben een geliefde dochter van God, mijn Vader. Hij is mij aan het kneden en vormen, vullen en zenden.

Hij is de Regisseur van mijn leven, Hij weet wat goed is en mag me leiden. Zelfs als het oncomfortabel wordt.

Dicht in zijn nabijheid weet ik me veilig. De Heilige Geest in mij laat me herkennen waar ik verkeerde keuzes heb gemaakt. Ik heb een hekel aan de zonde. Ik wil zuiver en oprecht leven, in optimale verbinding met Abba Vader, met Jezus, de Christus en met de Heilige Geest. Dus, zodra ik merk dat er iets niet goed is gegaan, waar ik verkeerde keuzes maakte, of mensen niet goed behandelde, of ik-gerichte motieven had, daar fluistert de Geest me in: "Zou het niet beter zijn als je dit of dat in orde maakt?" Zó liefdevol! Hij dwingt me niet, ik heb een vrije keus. En zelfs al zou ik - nog - niet breken met een zonde, dan blijft Hij van me houden!

Wow, dat was echt een openbaring voor mij..

Ik kan niets doen waardoor God meer van me gaat houden,

ik kan niets doen waardoor God minder van me gaat houden.

Maar, wil ik in die optimale verbinding met Hem blijven, dan gaat het binnen in mij wringen als ik dingen verborgen houd of zonden niet belijd. Die prijs is te hoog. Dus kies ik er van harte voor om schoon schip te maken.

Gods liefde dringt mij ertoe.

En niet angst of dwang.

Volmaakte liefde drijft de vrees uit, want vrees heeft te maken met angst voor straf!

1 Johannes 4 Basisbijbel:We weten dat we één met Hem zijn en dat Hij één met ons is, doordat Hij ons van zijn Geest heeft gegeven. 14 Wij hebben met eigen ogen gezien dat de Vader de Zoon heeft gestuurd als Redder van de mensen. En dat is wat wij aan de mensen vertellen. 15 Als iemand hardop erkent dat Jezus de Zoon van God is, mag hij er zeker van zijn dat God in hem woont en dat hij in God is. 16 We hebben gezien en geloofd dat God heel veel van ons houdt. God is liefde. En als jullie net als God van elkaar houden, blijven jullie in God en blijft God in jullie.

17 Als we helemaal vol van Gods liefde zijn geworden, hoeven we helemaal niet bang te zijn op de dag dat God over de mensen zal rechtspreken. Want dan zijn we in deze wereld net zoals Jezus. 18 Als je zeker weet dat God van je houdt en je dus vol bent van zijn liefde, hoef je niet bang voor Hem te zijn. Want volmaakte liefde verjaagt alle angst voor God. Want als je bang bent, komt dat omdat je bang bent voor straf. Als je bang bent, ben je nog niet helemaal vol van liefde.
19 Wij houden van God omdat Hij eerst van óns hield. 20 Als je zegt dat je van God houdt, maar een hekel hebt aan een broeder of zuster, dan ben je een leugenaar. Want als je niet houdt van je broeder of zuster die je kunt zien, hoe kun je dan houden van God die je niet kunt zien? 21 Daarom heeft Jezus ons bevolen: als je van Hem houdt, moet je ook van je broeders en zusters houden.

bottom of page